Համաշխարհային ու տարածաշրջանային համակարգերի ապագան խիստ անորոշ ու երերուն է

Մի քանի ընդհանուր նկատառում Վաշինգտոնում նախագահ Թրամփի և Ուկրաինայի նախագահ Զելենսկու միջև տեղի ունեցած սկանդալային բախման վերաբերյալ։

• Կատարվածը հուզական հողի վրա պատահական բռնկում չէր, այլ, ամենայն հավանականությամբ, Թրամփի վարչակազմի նախապես մշակած ծուղակը՝ Ուկրաինային ամերիկյան ռազմական օգնությունից զրկելու պատրվակ ստեղծելու նպատակով։

• Այժմ ընթանում է աշխարհաքաղաքական գոտիների վերահսկողության ցավոտ վերաբաշխում խոշոր տերությունների՝ ԱՄՆ-ի, Չինաստանի և ՌԴ-ի միջև։ Այդ գործընթացը հատկապես ուժեղ ազդեցություն է թողել Հայաստանի, Սիրիայի և Ուկրաինայի ճակատագրերի վրա՝ մասնատելով ու անդամահատելով դրանք։

• Ուկրաինայի ճակատագիրը հիմնական գծերով որոշված է ՌԴ-ԱՄՆ (գուցե նաև Չինաստան) գաղտնի բանակցություններում, որտեղ Եվրոպական Միությունը լիովին դուրս է թողնված։

• Ամերիկյան վերնախավերը բաժանվել են երկու մասի՝ մղելով քողարկված «քաղաքացիական պատերազմ», որն անդրադառնում է ոչ միայն Ուկրաինայի, այլև ամբողջ միջազգային քաղաքականության վրա։

• ԵՄ-ն (բացառությամբ Հունգարիայի) հակաթրամփյան ամերիկյան ճամբարի՝ ԱՄՆ դեմոկրատների հավատարիմ դաշնակիցն է։

Համաշխարհային ու տարածաշրջանային համակարգերի ապագան խիստ անորոշ ու երերուն է։ Ըստ այդմ, Հայաստանի առաջնահերթ խնդիրներն են՝

ա) ռազմական, տնտեսական, բարոյական և գաղափարական ամրապնդումը, որը հնարավոր է միայն ազգ-բանակ մոդելով պետության կառուցման պարագայում,

բ) Իրանի և Հնդկաստանի հետ ռազմավարական ու ռազմական գործուն դաշինքների կնքումը,

գ) ԱՄՆ-ի և ՌԴ-ի հետ առավել սերտ աշխատանքային հարաբերությունների պահպանումը,

դ) Ադրբեջանին և Թուրքիային որևէ լրացուցիչ զիջում չկատարելը։

Փաշինյանն ու ՔՊ-ն չունեն այս խնդիրները լուծելու ո՛չ ցանկությունը, ո՛չ կարողությունը, ո՛չ էլ անգամ տարրական պատկերացումը։ Նրանք հետևողականորեն տանում են երկիրը դեպի վերջնական և անդառնալի կապիտուլյացիա, որը նշանակելու է Հայաստանի ոչնչացում ոչ թե հեռավոր, այլ մոտ ապագայում։

Հայաստանին օդի ու ջրի պես անհրաժեշտ է նոր, խորապես ազգային իշխանություն։

Արմեն Այվազյան

Մեկնաբանություններ